Historia
EN57 to elektryczny zespół trakcyjny produkowany przez zakłady Pafawag we Wrocławiu w latach 1961–1993. Jest to najdłużej produkowany pojazd szynowy na świecie, z łączną liczbą 1429 sztuk wyprodukowanych dla PKP oraz 40 wyeksportowanych do Jugosławii.
Pierwszy egzemplarz wyjechał na tory w 1962 roku, obsługując trasę Wadowice–Trzebinia w okolicach Krakowa.
EN57 w tradycyjnych barwach PKP
Dane techniczne
- Producent: Pafawag Wrocław
- Lata produkcji: 1962–1993
- Układ członów: r + s + r (wagon sterowniczy + wagon silnikowy + wagon sterowniczy)
- Układ osi: 2'2' + Bo'Bo' + 2'2'
- Napięcie zasilania: 3 kV DC
- Liczba odbieraków prądu: 2
- Liczba kabin maszynisty: 2
- Liczba silników: 4 x LK 450
- Moc silników: 4 x 145 kW
- Moc ciągła: 580 kW
- Rodzaj rozruchu: oporowy / bocznikowy
- Pozycje nastawnika jazdy: 7 (PSR)
Modernizacje
W latach 2006–2010 przeprowadzono modernizację części jednostek EN57, w ramach której zmieniono wygląd ścian czołowych, kabinę maszynisty oraz zmodernizowano wnętrze. Wprowadzono także nowoczesne systemy zasilania, takie jak przetwornice statyczne, zastępujące przestarzałe rozwiązania. Zmodernizowane jednostki otrzymały nową numerację, zaczynającą się od 2001.
Współczesność
Mimo upływu lat, EN57 wciąż jest obecny na polskich torach. Wielu przewoźników, takich jak Polregio, Koleje Mazowieckie czy Szybka Kolej Miejska, eksploatuje zmodernizowane jednostki tej serii. Nowoczesne wersje EN57, takie jak EN57ALc, oferują pasażerom komfortowe warunki podróży, w tym klimatyzację, monitoring, Wi-Fi oraz systemy dynamicznej informacji pasażerskiej.
Zmodernizowany EN57ALc