Historia
EU07 to polska lokomotywa elektryczna produkowana na licencji radzieckiej lokomotywy VL80 przez zakłady Pafawag we Wrocławiu oraz Cegielski w Poznaniu w latach 1965–1994. Jest to jedna z najważniejszych i najdłużej eksploatowanych lokomotyw elektrycznych w Polsce, wykorzystywana zarówno do pociągów pasażerskich, jak i towarowych.
Pierwsze egzemplarze EU07 pojawiły się na torach PKP w 1965 roku. Konstrukcja lokomotywy opiera się na radzieckim modelu VL80, jednak dostosowana została do polskich warunków eksploatacji i napięcia sieci trakcyjnej 3 kV DC.
Lokomotywa EU07 na stacji
Dane techniczne
- Producent: Pafawag Wrocław, H. Cegielski Poznań
- Lata produkcji: 1965–1994
- Typ układu osi: Bo'Bo'
- Napięcie zasilania: 3 kV DC
- Moc ciągła: 2000 kW
- Moc godzinowa: 2280 kW
- Prędkość maksymalna: 125 km/h (wersje pasażerskie), 100 km/h (wersje towarowe)
- Waga: ok. 84 tony
- Liczba silników trakcyjnych: 4
- Układ trakcyjny: elektryczny, prądu stałego z oporowym rozruchem
- Liczba kabin maszynisty: 2
Modernizacje i warianty
W trakcie eksploatacji lokomotywa EU07 doczekała się wielu modernizacji, m.in. EU07/EP07, które podniosły komfort pracy maszynisty oraz poprawiły niezawodność. Modernizacje obejmowały m.in. montaż nowych systemów sterowania, klimatyzacji kabiny, systemów bezpieczeństwa oraz dostosowanie do współczesnych wymagań przewozów pasażerskich.
Istnieją również odmiany EU07 dostosowane do pociągów towarowych oraz zespoły trakcyjne wykorzystujące jednostki EU07 jako lokomotywy trakcyjne.
Znaczenie i współczesność
Lokomotywa EU07 to prawdziwy król polskich torów, który przez dekady służył niezmiennie dobrze na wielu trasach. Mimo wprowadzenia nowocześniejszych maszyn, EU07 wciąż jest często wykorzystywana w ruchu pasażerskim i towarowym, dzięki swojej solidności i łatwości utrzymania.
Zmodernizowana lokomotywa EU07